NARODZIĆ SIĘ
„Możesz i musisz” brzmi trochę szorstko ale to są właśnie słowa Jezusa wypowiedziane w Ewangelii Jana. Dokładnie czytamy tam: „Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci, jeśli się kto nie narodzi na nowo, nie może ujrzeć Królestwa Bożego” potem Jezus dodaje: „Nie dziw się, że ci powiedziałem: Musicie się na nowo narodzić”. (Jan.3:3, 7)
Warto zauważyć do kogo Jezus skierował te słowa? Był to faryzeusz, dostojnik żydowski imieniem Nikodem. Był nauczycielem w Izraelu, autorytetem dla narodu. Mówiąc współczesnym językiem, był wysoce wykształconym teologiem i duchownym. Pomimo wykształcenia, wiedzy, pozycji i prowadzenia bardzo religijnego życia potrzebował „narodzić się na nowo” aby ujrzeć Królestwo Boże.
A więc można być teologiem, można wierzyć w Boga, można być znawcą Pisma Świętego, można pościć dwa razy w tygodniu (co praktykowali faryzeusze), można być ochrzczonym i konfirmowanym a mimo to nie być na nowo narodzonym i zmierzać na zatracenie.
Jezus powiedział, że ktoś, kto się powtórnie nie narodzi nie może nawet ujrzeć Królestwa Bożego. Musimy pamiętać, że Królestwo Boże to nie tylko wieczność z Bogiem, ale to również wszystkie duchowe błogosławieństwa, których doświadczamy na ziemi. Jezus powiedział do uczniów, że „Królestwo Boże jest w was i pośród was”. To oznacza, że bez nowego narodzenia nie można rozumieć, ani doświadczać duchowych rzeczy i nie można właściwie interpretować Biblii. Wszystko, co związane z Królestwem Bożym jest wówczas poza zasięgiem naszego zrozumienia i doznania. Chrześcijanin, który nie narodził się na nowo jest chrześcijaninem tylko z nazwy. Piekło będzie wypełnione „chrześcijanami z nazwy”, bowiem chrześcijaństwo bez „nowego narodzenia” nie istnieje. Jezus powiedział „MUSICIE na nowo się narodzić”. Nie było to zalecenie, ale nakaz dla każdego, kto wybiera się do Królestwa Bożego. Wszystkie nasze dobre chęci, dobre uczynki, nasza religijność lub przynależność do jakiegoś kościoła nie gwarantują nam oglądania Królestwa Bożego – tą gwarancją jest „NARODZENIE NA NOWO”
Co znaczy narodzić się na nowo?
Narodzenie na nowo jest podobne do narodzenia naturalnego. Tylko raz się rodzimy przychodząc fizycznie na świat. „Narodzenie na nowo” to również wydarzenie jednorazowe, którego nie można powtórzyć. Jezus powiedział: „Co się narodziło z ciała, ciałem jest, a co się narodziło z Ducha, duchem jest” (Jan.3:6). Człowiek posiada ducha, duszę i ciało. Duch człowieka jest odpowiedzialny za kontakt z Bogiem. Każdy człowiek przed nowo narodzeniem jest „duchowo martwy”. Jak powiedział Jezus: „jest tylko ciałem”. Aby oglądać i rozumieć Królestwo Boże, potrzebuje narodzić się z Ducha Świętego. Nasz duch potrzebuje zostać ożywiony przez moc Ducha Bożego. Takie duchowe narodzenie jest tylko i wyłącznie dziełem Boga. Nikt z ludzi nie jest w stanie sam spowodować w sobie nowego narodzenia. Człowiek tylko decyduje, czy chce się narodzić na nowo, czy nie. Dziecko nie ma wpływu na swoje naturalne narodziny, podobnie „narodzenie z Ducha” jest suwerennym działaniem Boga.
Nie można narodzić się na nowo przez przypadek. Za każdym razem jest to świadoma decyzja osoby, która została przekonana o potrzebie narodzenia się z Ducha.
Co powoduje nowe narodzenie?
Jezus opisał to obrazowo: „Wiatr wieje, dokąd chce, i szum jego słyszysz, ale nie wiesz skąd przychodzi i dokąd idzie; tak jest z każdym, kto się narodził z Ducha” (Jan.3:8). Kiedy Bóg sprawia, że rodzimy się na nowo nagle wiemy, że coś w naszym życiu się zmieniło. Nie potrafimy tego opisać ani sprecyzować lecz wiemy, że coś się zmieniło na lepsze. Inaczej patrzymy na świat, inaczej reagujemy na okoliczności, czytając Pismo Święte zaczynamy je rozumieć. Czujemy się jakbyśmy całe życie byli ślepi i nagle otworzyli oczy. To tak, jak zasnąć jako szara larwa a obudzić się jako kolorowy motyl. Nagle zaczynamy kochać ludzi i cieszyć się ze wszystkiego. Bóg nie jest już tylko mistyczną postacią, ale bliskim nam Ojcem, z którym potrafimy nawiązać intymną relację.
„Narodzenie na nowo” to największy cud jakiego możemy doświadczyć żyjąc na ziemi.
Jak narodzić się na nowo?
W naszym życiu nie możemy zadać bardziej ważnego pytania? Zgodnie z Biblią „narodzenie na nowo” jest równoznaczne z przyjęciem zbawienia od Boga i stania się dzieckiem Bożym. To oznacza, że człowiek, który narodził się na nowo jest człowiekiem zbawionym i ma prawo nazywać się dzieckiem Bożym.
Doświadczenie „nowo narodzenia” polega na przyjęciu Jezusa Chrystusa do swojego serca jako Pana i Zbawiciela.
W Ew. Jana czytamy: „Tym zaś, którzy Go przyjęli, dał prawo stać się dziećmi Bożymi”(Jan.1:12). W innym miejscu Pisma czytamy: „Bo jeśli ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i uwierzysz w sercu swoim, że Bóg wzbudził Go z martwych, zbawiony będziesz”Rz.10:9.
Bóg oczekuje od nas, że zaprosimy Go do swojego życia. Jezus mówi o sobie: „Oto stoję u drzwi i kołaczę: jeśli ktoś usłyszy głos mój i otworzy drzwi, wstąpię do niego i będę z nim wieczerzał”Ob.3:20. Bóg nie zajmie się naszym życiem bez naszego przyzwolenia i nie stanie się naszym Panem jeśli o tym nie zdecydujemy i jeśli Go o to nie poprosimy.
Aby narodzić się na nowo należy przyjść do Boga w prostej modlitwie, która jednak musi posiadać pewne elementy. Musimy być świadomi, że jesteśmy grzesznikami, wyznać Bogu nasze grzechy i poprosić o przebaczenie. Należy mieć wiarę w to, że Bóg zamieszka w naszym sercu w osobie Ducha Świętego i że da nam nowe życie, kiedy Go o to poprosimy.
Oto przykładowa modlitwa:
„Drogi Panie Jezu, wyznaje Ci, że jestem grzesznikiem. Przepraszam Cię za wszystkie grzechy jakich się dopuściłem w moim życiu (można je nazwać po imieniu). Proszę, abyś mi przebaczył i oczyścił z wszelkiej winy. Proszę, wejdź do mojego serca i daj mi nowe życie, bądź moim Panem i Zbawicielem. Dziękuję Ci, że mnie kochasz i że mnie nie odrzucisz. Amen”.
Jeśli taka modlitwa będzie szczera i poważna to po jej zakończeniu Bóg zrobi to co obiecał – czyli da nam nowe życie. Od tej chwili Bóg ma pełne prawo ingerować w nasze życie tak jak ojciec ingeruje w życie swoich dzieci. Po jakimś czasie spostrzeżemy, że nasze życie się zmienia.
Jeśli ktoś użyje tej modlitwy jako „magicznej różdżki” myśląc, że sama modlitwa wystarczy aby oglądać Królestwo Boże, na pewno się zawiedzie. Jest to dopiero początek drogi bycia uczniem Chrystusa. Jeśli wypowiemy tę modlitwę samymi ustami, bez przekonania w sercu, nic się nie stanie. Bóg wie, czy naprawdę zależy nam aby stać się Jego dziećmi. Jeśli tak jest: „nowe narodzenie’ stanie się faktem.
Tuż po przyjęciu zbawienia i nowego życia. Nie mamy jeszcze żadnego doświadczenia duchowego. Tak jak nowo narodzone niemowlę musimy się uczyć i poznawać duchowy świat. Aby małe dziecko mogło normalnie funkcjonować i prawidłowo wzrastać, muszą być spełnione pewne warunki.
Aby wzrastać duchowo i zbliżać się do Boga musimy przyjąć pewne zasady postępowania:
1. Modlitwa.
Modlitwa, to rozmowa z Bogiem własnymi słowami. Przychodząc do Boga możemy: dziękować, wyznawać, przepraszać, prosić itp. Najważniejsze by robić to jak najczęściej. To będzie nas wzmacniać duchowo.
2. Czytanie Pisma Świętego.
Wszystko co jest nam potrzebne do pobożności i świętego życia Bóg zawarł w swoim Słowie. Należy je czytać i rozważać codziennie – jest ono naszym chlebem powszednim, który nam daje siły.
3. Społeczność z wierzącymi.
Każdy nowo narodzony potrzebuje społeczności z ludźmi, którzy doświadczyli tego samego. Na tym właśnie polega kościół, że nowo narodzone dzieci Boga razem się zbierają i razem służą swemu Ojcu. Bóg tak to zaplanował, że jedni drugim jesteśmy potrzebni. Nie istnieje chrześcijaństwo w pojedynkę, indywidualne. Bóg powołał nas do społeczności.
4. Zwiastowanie Ewangelii.
To co wydarzyło się w naszym życiu to wielki cud. Wokół nas jest wiele osób, które również mogłyby tego doświadczyć. My jesteśmy odpowiedzialni by im opowiedzieć o Jezusie. To sprawi, że nasza wiara będzie wzrastać.
5. Święte życie.
Musimy dołożyć wszelkich starań aby żyć zgodnie z zaleceniami Biblii. Nie będziemy od razu doskonali, ale codziennie mamy dążyć do doskonałości. Jest w nas Duch Święty, który nam w tym pomaga.